[ad_1]
ایسنا/ خراسان رضوی در طول صدها سال، استادان و هنرمندان فرهیخته و فرهیخته با پشتوانه مهارت، خرد و استفاده از همه علوم اعم از معماری، اسطوره‌شناسی، روان‌شناسی، تاریخ هنر و نقاشی نماد همه فضاها و حجم‌ها به‌عنوان صحنه، بالکن، گنبد هستند. ، مناره ها و رواق ها. مفهومی را تحقق بخشیدند و آراستند تا حرم را مانند عالم خلقت و بهشت اعلا بسازند و ریشه و بنیان فرهنگ و اسطوره های ایرانی اسلامی را به یادگار بگذارند و احترام بگذارند.
رجبعلی لبافا خانیکی محقق و باستان شناس خراسانی درباره تاریخچه و معماری حرم رضوی گفت: وی با بیان تخریب وصیت طوس و شیبک خان در عمارت آن شهر از چگونگی نجات مشهد از حمله مغول نوشت. همسفر آنجا / کسی آنجا زنده نماند…».
وی افزود: اینگونه بود که مشهد نجات یافت و زمانی که شهرهای هرات، نیشابور و طوس ویران شد و مردم آنها قتل عام و یا آواره شدند، تنها شهر قابل سکونت خراسان مشهد و حرم رضوی بود که مشهد را نجات داد، بنابراین او تبدیل شد. پناهی از مغولان و پناه بردن به بی خانمان ها و آواره ها، البته مشهد به واسطه این حوادث پیشرفت و آبادانی کرد و حرم مطهر نیز از این موهبت بی نصیب نماند.
این محقق خراسانی ادامه داد: اولین فرمانروای مسلمان مغول محمود یا غازان خان دستور مرمت و ساماندهی حرم را صادر کرد و سلطان محمد الجایتو ملقب به خدابنده که شیعه شده بود نیز از کارهای عمرانی غازان خان پیروی کرد. در حرم مطهر در آن زمان مجموعه حرم شامل چند ساختمان کوچک در شمال بقعه و مسجد بالا بود که به سبک رازی بنا به زمان ساخته شده بود.
لبافه خانیکی خاطرنشان کرد: در سال 734 هجری قمری در یکی از روایات ابن بطوطه، سفرنامه نویس بزرگ قرن هشتم هجری قمری، وارد حرم رضوی شد که گنبدی بزرگ، مسجد و مدرسه ای در مجاورت با دیوارها و دیوارها کشیده شده بود. ضریحی از چوب در قبر امام رضا (ع) که سطح آن با نقره پوشیده شده بود. همچنین در ورودی بقعه در نقرهکوب قرار داشت. روی از یک پرده ابریشمی دوزی آویزان بود و کف حرم را با قالیچه های مختلف پوشانده بودند.
وی افزود: اما تحولات و دگرگونی های بزرگی در مجموعه حرم رضوی از دوران تیموریان و به طور مشخص از دوران شاهرخ تیموری به وجود آمد و این تحول به قدری بود که سبک معماری حرم رضوی را که مخفی بود تغییر داد. به آذربایجان.”
این باستان شناس و پژوهشگر خراسانی بیان کرد: پس گوهرشاد همسر شاهرخ تیموری مسجدی عظیم در جنوب حرم مطهر و در فاصله 31 متری بنا کرد و به معمار بزرگ و معروف شیرازی معروف به مولانا قوام الدین سپرد. شیرازی. مساحتی بالغ بر 9000 مترمربع به سبک مسجد مدرسه تیموری شامل نیم طبقه، چهار ایوان و گنبد، مناره، غرفه، تالار و شبستان در سال 821 هجری قمری و معماران، هنرمندان، نقاشان و خوشنویسان چیره دست است. مانند بایسنق. میرزا پسر گوهرشاد خاتون آن را تزیین کرد.
لبافا خانیکی ادامه داد: علاوه بر مسجد گوهرشاد، دو بالکن دارالحفاظ و دارالسیاده نیز برای اتصال حرم مطهر به مسجد گوهرشاد ساخته شد. قوام الدین شیرازی این بناها را به سبک آذری ساخت زیرا با رعایت اصول حاکم بر این سبک قصد داشت فضاهای لازم را در آن گنجانده باشد. مثلاً قوام الدین گنبد و گلدسته های بلندی بر رواق قبله ساخت. آن را برپا کرد و برج هایی را برپا کرد، ارتفاع آن بیش از 50 متر بود و از گنبد اولیه حرم که حدود 17 متر ارتفاع داشت، پیشی گرفت.
وی خاطرنشان کرد: از این رو از ایجاد میله های بلند برای گنبد قبله و گلدسته های رواق صرف نظر کرد و به ساخت گلدسته های کوتاه و گنبدی شکل به ارتفاع 37 متر بسنده کرد. البته به این هم بسنده نکرد، چون رواق و گنبد مسجد گوهرشاد که در جوار حرم مطهر یمن ساخته شده بود، همچنان بیشتر از گنبد حرم مطهر آن خودنمایی می کرد.
این باستان شناس خراسانی گفت: تنها راه تعادل گنبد حرم و گنبد رواق مسجد گوهرشاد به گفته استاد قوام الدین تغییر سبک معماری حرم سری به سبک آذربایجانی بود. تا بتواند قد و شکوه شما را افزایش دهد. .
خنفی افزود: به همین منظور بدنه‌های حرم برای رسیدن به هدف اول مقاوم‌سازی شدند و سپس بدون برداشتن گنبد اولیه، میله‌ای استوانه‌ای شکل بر روی بازوهای تقویت‌شده و دور گنبد اولیه ریخته شد که توسط دیوارهای عمود بر آن تکیه می‌کردند. گنبد اصلی معروف.” میله ای استوانه ای به ارتفاع 12 متر ساخته شد و گنبد پیازی موزون روی میله قرار گرفت و مانند هر بنای آذربایجانی زمینه برای نصب هر نوع تزئین اعم از کاشی، سنگ و طلا فراهم شد. برای ساختمان
انتهای پیام
Source link
